یا لثارت الحسین

خدای را چه فروغی است در فراغ حسین

محرم آمد و نو کرد دل و داغ حسین

گریست ابر خزان هم به باغ و راغ حسین

* * *

هزار و سیصد و اندی گذشت سال و هنوز

چو لاله بر دل خونین شیعه داغ حسین

* * *

به هر چمن که بتازد سموم باد خزان

زمانه یاد کند از خزان باغ حسین

* * *

هنوز ساقی عطشان کربلا گویی

کنار علقمه افتاده با اعیاق حسین

* * *

اگر چراغ حسینی به خیمه شد خواموش

منوّر است مساجد به چلچراغ حسین

* * *

خدا به نافه ی خلدش دماغ جان پرداشت

که بوی خون نکند رخنه در دماغ حسین

* * *

فراغ از دو جهان داشت با فروغ خدای

خدای را چه فروغی است در فراغ حسین

* * *

یزید کو که بیند به ناله غافله ها

گرفته از همه سوی جهان سراغ حسین

 

" محمد حسین شهریار "